Facts of the case

1வது மனுதாரருக்குச் சொந்தமான காணியில் (வேக்கடை, ஜும்மா பள்ளிவாசலின் பரிபாலன சபைத் தலைவர்) இரண்டு மாடிகளைக் கொண்ட பாடசாலைக் கட்டிடம் ஒன்றை அமைப்பதற்கான அபிவிருத்தித் திட்டத்திற்காக, 1வது பிரதிவாதியான பண்டாரகம பிரதேச சபைக்கு ஒரு விண்ணப்பம் செய்யப்பட்டது. 1வது பிரதிவாதி விண்ணப்பத்தை அங்கீகரித்து 21.04.2008 தேதியிட்ட அபிவிருத்தி அனுமதியை வழங்கினார். அடித்தளம் முடிந்ததும், மனுதாரர் பாடசாலையைத் தொடங்கினார்.

2015 ஆம் ஆண்டு அல்லது ஆண்டளவில், மனுதாரர்கள் 1 வது மாடியின் கட்டுமானத்தை தொடங்கினர். பின்னர் 2வது பிரதிவாதி (பண்டாரகம பிரதேச சபையின் செயலாளர்) 01.06.2015 தேதியிட்ட கடிதம் மூலம் 1வது மனுதாரருக்கு, முன்னர் வழங்கப்பட்ட அபிவிருத்தி அனுமதி காலாவதியாகி விட்டதாகவும், புதிய அனுமதிப்பத்திரம் பெறப்பட வேண்டும் எனவும் தெரிவித்தார். மனுதாரர்கள் மேற்கூரைக்கு பதிலாக ஸ்லாப் (சீமெந்து தளம்) கட்டுவது ஆட்சேபனைக்குரியது மற்றும் கட்டிட திட்டத்திற்கு முரணானது என்றும் கடிதத்தில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. 2வது பிரதிவாதி அனுப்பிய 18.09.2015 தேதியிட்ட கடிதத்தின் மூலம், அப்பகுதியில் வசிப்பவர்களிடமிருந்து புகார்கள் பெறப்பட்டன என மனுதாரர்கள் கூறினர்.

மனுதாரர்கள் 25.09.2015 அன்று பிற்பகல் 2.30 மணிக்கு நடைபெறும் கூட்டத்தில் கலந்து கொள்ளுமாறு 2வது பிரதிவாதி மூலம் கோரப்பட்டது. குறித்த கூட்டம் நடைபெற்ற அன்று அப்பகுதி மக்கள் வராததால் கூட்டம் 14.10.2015க்கு ஒத்திவைக்கப்பட்டது. அன்றைய தினம் மனுதாரர்கள், ஜும்மா பள்ளிவாசலின் சில பங்கேற்பாளர்கள் மற்றும் 2 பாதிரியார்களும் கூட்டத்தில் கலந்து கொண்டனர்.

குடியிருப்பாளர்கள் மற்றும் பாதிரியார்களின் முக்கிய கருத்து என்னவென்றால், ஆன்மிக பள்ளியாக (அறநெறி) பயன்படுத்தக்கூடிய பாடசாலையை நடத்துவதற்கு பதிலாக, ஒரு பள்ளிவாசல் கட்டப்பட்டுள்ளது என்பதாகும். இந்த கட்டிடம் பள்ளிக்கு மட்டுமே பயன்படுத்தப்படும் என்றும், மசூதிக்கு பயன்படுத்தப்பட மாட்டாது என்பதும் மனுதாரரின் நிலைப்பாடாக இருந்தது. விவாதத்தின் அடிப்படையில், 2வது பிரதிவாதி, கட்டுமானத்தின் நோக்கம் பள்ளிக்கு மட்டுமே என்றும், அதற்கான ஒப்புதலைப் பெற மட்டுமே என குறிப்பிட்டு 2வது பிரதிவாதிக்கு முகவரியிட்ட ஒரு கடிதத்தை அனுப்புமாறு மனுதாரரிடம் கோரிக்கை விடுத்தார். அந்தக் கடிதத்தில் கையெழுத்திடுவதைத் தவிர வேறு வழியில்லை என்பது மனுதாரரின் நிலைப்பாடாக இருந்தது. மேலும், அந்தக் கடிதத்தில் உள்ள சில வாசகங்கள் அரசியலமைப்புச் சட்டத்தின் 10 மற்றும் 14(1)(e) உறுப்பரைகளின் கீழ் உத்தரவாதம் அளிக்கப்பட்டுள்ள மனுதாரரின் அடிப்படை உரிமைகளை பறிப்பனவாகவும் அமைந்திருந்ததாக அவர்கள் புகார் தெரிவித்தனர்.

25.01.2016 அன்று திருத்தப்பட்ட திட்டம் 1வது பிரதிவாதிக்கு சமர்ப்பிக்கப்பட்டதுடன் 25.01.2016 அன்று 1வது மற்றும் 2வது பிரதிவாதிகளால் (அபிவிருத்தி திட்டம்) அங்கீகரிக்கப்பட்டது. அதே நாளில் (12.02.2016) சீமெந்து தளம் போடுவதற்கு தயாராகிக் கொண்டிருந்த நிலையில், 2 வது பிரதிவாதி, 1 வது மனுதாரருக்கு சிரேஷ்ட பொலிஸ் அதிகாரி மூலம் கடிதம் ஒன்றை வழங்கினார். குடியிருப்பாளர்கள் மற்றும் பௌத்த பிக்குகள் எதிர்ப்பு தெரிவித்ததால், கட்டுமானத்தை இடைநிறுத்துமாறு அக்கடிதத்தினூடாக மனுதாரருக்கு உத்தரவிடப்பட்டிருந்தது.

மனுதாரர்களின் கோரிக்கைக்கு அமைய, மனுதாரர்கள், பள்ளிவாசல் பிரதிநிதிகள் மற்றும் பௌத்த பிக்குகளுடன் கலந்துரையாடல் ஒன்று பாணந்துறை பொலிஸ் பரிசோதகர் தலைமையகத்தில் இடம்பெற்றது. அமைதிக்கு இடையூறு ஏற்படாத வகையில் உண்மைகளை நீதவானிடம் தெரிவிக்க வேண்டும் என அப்பகுதியின் சிரேஷ்ட பொலிஸ் அத்தியட்சகர் பங்கேற்பாளர்களுக்கு அறிவித்தார்.

குடியிருப்பாளர்கள் ஆஜராகாததால், நீதவான் நீதிமன்றத்தில் வழக்குத் தொடரப்படவில்லை.

12.02.2016 அன்று 1வது மனுதாரரிடம் காவல் துறையினர் இந்தக் கட்டிடம் வழிபாட்டுத் தலத்துக்காக கட்டப்பட்டதாகவும், பள்ளிக்காக அல்ல என்றும் முறையான அனுமதி இல்லாமல் கட்ட முடியாது என்றும் மனுதாரரிடம் கடிதம் ஒன்றை கொடுத்தனர்.

மனுதாரர்கள் சம்பந்தப்பட்ட அதிகாரிகளுடன் பேச்சுவார்த்தை நடத்தி கட்டுமானப் பணிகளை மேற்கொள்ள முயற்சிகள் மேற்கொண்டனர். ஆனால் அவை பலனளிக்கவில்லை.

Findings related to FoRB

மதம் அல்லது நம்பிக்கைக்கான சுதந்திரத்தின் மீறல்- வெளிப்படுத்துகை- வழிபாடு, அனுட்டிப்பு, பின்பற்றுதல், போதனை, பாரபட்சம்

Holding/Decision

ஆரம்பத்தில் மனுதாரர்களுக்கு ஒரு நோக்கத்திற்காக கட்டிட அனுமதி வழங்கப்பட்டது. நீதிமன்றத்தின் முன் வைக்கப்பட்டுள்ள தகவல்கள், மனுதாரர்களின் உண்மையான நோக்கம் பள்ளிக்கு பதிலாக ஒரு மசூதியைக் கட்டுவதே என்பதனைக் காட்டுகின்றன. கிராம மக்கள், குடியிருப்பாளர்கள் மற்றும் பௌத்த துறவிகள் ஆகியோர்கள் வேறு நோக்கத்திற்காகக் கட்டப்படுகின்ற மேலதிகக் கட்டுமானத்திற்கு கடுமையாக எதிர்ப்பு தெரிவித்தனர். பிரதிவாதிகளாக உள்ள  உத்தியோகத்தர்கள் சமாதானத்தை மீறுவதைத் தவிர்க்கவும் தடுக்கவும் நடவடிக்கை எடுக்க வேண்டி ஏற்பட்டது.

மனுதாரர்களுக்கு சட்டத்தின் சம பாதுகாப்பு மறுக்கப்பட்டது என்று என்னால் முடிவு செய்ய முடியாது. நிச்சயமாக, மனுதாரரின் அடிப்படை உரிமைகள் மீறப்பட்டதா என்பதை என்னால் புரிந்து கொள்ள முடியவில்லை. நமது நாட்டின் மற்ற பகுதிகளுக்கும்

பரவக்கூடிய நெருக்கடியான சூழ்நிலையைத் தவிர்க்க என்ன செய்ய வேண்டும்.

சட்டத்தின் சம பாதுகாப்புக்கான உத்தரவாதம் என்பது சம சட்டங்களின் பாதுகாப்பைக் குறிக்க வேண்டும். ஒவ்வொரு குறிப்பிட்ட வழக்கின் உண்மைகள் மற்றும் சூழ்நிலைகளைப் பொறுத்து நீதித்துறை முடிவுகள் அமைய வேண்டும். அதில் வேண்டுமென்றோ, நோக்கத்துடனோ பாகுபாடு காட்டப்படாவிட்டால் சட்டத்தின் சமமற்ற பிரயோகம் என்று மேலோட்டமாகத் தோன்றுவது சட்டத்தின் சமமான பாதுகாப்பை மறுப்பதாக இருக்க வேண்டிய அவசியமில்லை.

பிரதிவாதிகளின் செயல்கள் இனத்தின் அடிப்படையில் எந்த விதமான பாகுபாட்டையும் பரிந்துரைக்கவில்லை.

பிரதிவாதிகள் அரசியலமைப்பின் உறுப்புரை  12(1) இனை

மீறவில்லை.

ஒரு தொடர்ச்சியான எதிர்ப்பு இடம்பெற்றிருப்பதனை ஆவணம் குறிக்கிறது. இவ் எதிர்ப்பினை அதிகாரிகள் பரிசீலித்து, அதனைக் கருத்திற் கொண்டே கட்டுமானப் பணிகளை இடைநிறுத்த தீர்மானித்துள்ளனர். பாடசாலையினை அமைக்கும் ஒப்பந்தத்தை மனுதாரர்கள் தரப்பு வேண்டுமென்றே மீறியதாக தெரிகிறது. மனுவிற்கான வேன்டுகோளானது, புத்தசாசன அமைச்சினால் வெளியிடப்பட்ட குறித்த சுற்றறிக்கைகளை இரத்து செய்யுமாறு கோரவில்லை. எனவே பிரதிவாதிகள் சுற்றறிக்கைக்கு மாறாகச் செயல்பட்டனர் என்று என்னால் முடிவு செய்ய முடியாது.

சுற்றறிக்கை எண். MBRA/2-SAD/10/Con.Gen/2013 (3A R4 (e)) படி, தர்மப் பள்ளியை கட்டும் எவரும் மத விவகார அமைச்சின் ஒப்புதலைப் பெற வேண்டும். மனுதாரர்கள் மத விவகார அமைச்சகத்தின் ஒப்புதலைப் பெறவில்லை. இந்த சுற்றறிக்கை, சட்டம் என்ற பொருட்கோடல் பரப்பிற்குள் வராது என்று மனுதாரர் தரப்பில் கற்றறிந்த ஜனாதிபதி வழக்கறிஞர் வாதிட முயன்றார்.